History.

Eeuwen, maar dan praten we ook over eeuwen geleden was een tijd dat draken overal te vinden waren. Maar ook een tijd dat de wereld veranderde, een tijd waarin Razgul ter wereld kwam. De wereld veranderde zo danig dat vele draken stierven, en ze op het randje van uitsterven waren. Razgul overleefde voor eeuwen, door zich verborgen te houden en te leven in afzondering. Hij leidde een solitair leven, waarvan hij grotendeels in een grot sliep en alleen naar buiten kwam om te eten. Maar zijn leven veranderde drastisch toen hij gevangen werd genomen door de mensen, gevangen in enorme kooien waar hij onmogelijk uit kon ontsnappen. Mensen taal was hij nooit goed in geweest, maar ze hadden hem en blijkbaar alle andere draken die ze gevangen hadden nodig voor het gene waar hij voor geleefd heeft. Het gene dat net als alle andere draken hij ook met zijn leven beschermt. En wat wat nooit in de handen van de mensen mag komen. Jaren lang heeft hij in die kooi geleefd, gevochten en verloren, gevochten en uiteindelijk gewonnen. Razgul is met de eeuwen mee verbitterd en hij zit vol haat voor de mens. Maar toch ook een eigenzinnige manier van fascinatie. Waarom willen ze die schat? Mensen waren zwak, maar in meerderheid gevaarlijk en dodelijk. Dat bewonderde hem. Razgul dood de meeste mensen, maar neemt sommige ook mee naar zijn grot om ze daar weg te laten rotten in angst.

Personality.

Zijn buien verschillen vaak. Maar Razgul is een draak die alleen aan zichzelf denkt, en egoïstisch en agressief is tegen alles en iedereen. Hij heeft weinig geduld en als hem iets niet bevalt zal hij je dood laten vriezen met zijn ijskoude vlammen. Razgul gebruikt weinig woorden en veel geweld, en hij is daardoor een goede vechter. Echter vecht hij niet in blinde woede, en zal hij altijd rustig blijven en helder blijven denken. Rondom zijn temperament, is hij een draak die waardigheid toont en die je kan vertrouwen op zijn woord. Pas alleen op, want hij is een meester in het manipuleren.

Something els?

"A gigantic dragon was tethered to the ground in front of them, barring access to four or five of the deepest vaults in the place. The beast's scales had turned pale and flaky during its long incarceration under the ground; its eyes were milkily pink; both rear legs bore heavy cuffs from which chains led to enromous pegs driven deep into the rocky floor. Its great spiked wings, folded close to its body, would have filled the chamber if it spread them, and when it turned its ugly head toward them, it roared with a noise that made the rock tremble, opened its mouth, and spat a jet of fire that sent them running back up the passageway."

Een enorme draak met een melk achtige blauwe grijze huid. In tegenstelling tot de meeste draken heeft Razgul een gladde huid, maar ijskoud en hard als ijs. Van het begin tot zijn rug naar het puntje van zijn staart draagt hij vlijmscherpe stekels, die torenhoog zijn. De stekels op zijn kop zijn iets minder groot, maar des te scherper. Deze gebruikte hij net als zijn tanden en klauwen ook als wapens. Zijn hoofd is massief groot en niet bepaald knap, hij heeft scherpe lange tanden en grote glazige blauwe ogen. Hij draagt veel littekens over zijn hele lichaam. Om zijn nek draagt hij een ketting die hij nog over heeft van zijn tijd in de kooien. W.I.P

Accepted