History.

Odvahgaar zijn geschiedenis is vrij onduidelijk. Nadat hij terug tot leven was gehaald is een heel deel van zijn geheugen gewist. Zijn herinneringen starten ergens, maar daarvoor is het één grote duisternis. Zelf weet hij niet wat er in die tijd gebeurd was, maar hij moet het ook niet weten. Hij vind dat als het echt belangrijk zou zijn geweest, dan had hij het zich wel herinnerend. Wel weet hij dat hij een gevreesde draak was, dat hij vele steden heeft vernield en menen heeft vermoord. Hij heeft zelfs enkele van zijn eigen soort gedood. Veel mensen maakte jacht om hem, probeerde hem te doden maar het lukte niemand. Uiteindelijk was er dan toch één iemand. Een vrouw die hij duidelijk had onderschat. Ze had een harnas gehad dat tegen zijn vlammen kon voor een bepaalde tijd, en uiteindelijk werd dat zijn dood. De vrouw had een zwaard door zijn hart weten te jagen en het was hem fataal geworden. Dat was het begin van het einde van de Dov.

Na zijn definitieve dood was er een hele tijd zwart. Niets ander dan zwart, tot op één moment het licht ineens weer aan sprong. De grote gele ogen gingen open en in de vluchten had hij toen de omgeving in zich opgenomen. Vele mensen stonden om hem heen met verschillende wapen. Veel zwaarden maar ook wapens die hij nog nooit had gezien. In eerste instantie wou hij de mensen meteen doen branden, maar een stevige ketting hield zijn mond bijeen. Het waren dezelfde kettingen als degene die rond zijn poten en nek zaten. Hevig had Odvahgaar op dat moment met zijn kop zitten schudden. Hij probeerde de kettingen los te rukken maar het had geen effect. De reden dat hij de kettingen niet los kreeg kwam door dat hij nog te zwak was. Hij had het gevoel dat hij voor jaren in een diepe slaap had gezeten, en dat zijn lichaam daarom nog wakker moest worden. De Dovah besloot dan ook om gewoon rustig te wachten. Al snel kwam hij erachter dat er ook nog anderen van hem daar waren, maar ze waren gescheiden. Waarschijnlijk hadden de mensen schrik dat het verkeerd zou aflopen als ze samen zouden zitten. Ze moesten eens weten. Dagen gingen voorbij terwijl ze nog steeds opgesloten zaten. In die paar dagen had Odvahgaar ontdekt dat de kettingen die hen vast moesten houden op verschillende plaatsen was verroest, sommige konden zo uit elkaar vallen. Ook voelde hij dat hij duidelijk sterker werd. Iedere dag voelde hij zijn kracht haast terug komen. Uiteindelijk kwam het moment dat hij het beu was om te wachten. Hij had voor zijn gevoel genoeg kracht verzamelt en hij besloot te ontsnappen. In één simpele beweging had hij de ketting rond zijn bek weten te breken en hetzelfde gelden voor de andere kettingen. De mensen kwamen meteen op hem af en schoten ronde dingetjes op hem af die gewoon afgekaatst werden op zijn schubben. Sommige waren slimmen en kwamen af met zwaarden, maar voor dat ze iets konden doen kwam het vuur uit zijn keel naar boven. De hele ruimte werd warm en de stenen gloeiend heet. Odvahgaar wist toen al dat het ging lukken om te ontsnappen en terwijl hij dat deed, bevrijden hij al de andere Dov ook. Het was voor hem echt een opluchting om nog eens zijn vleugels te kunnen spreiden. Om één te zijn met de lucht.

Personality.

Odvahgaar zijn uiterlijk verteld al zeer veel over mijn karakter. Zijn kop heeft iets angstaanjagend en gemeen. Twee eigenschappen die bij hem van toepassing zijn. Hij is zeker niet de aardigste Dovah die er bestaat en je wilt al helemaal geen problemen met hem. Zonder na te denken over mogelijke gevolgen kan hij meteen actie ondernemen. In zijn vorige leven heeft hij vele steden verwoest en daarbij ook vele mensen. Dit zal hij echter niet doen zonder reden. Als je hem geen reden geeft om aan te vallen zal hij je met rust laten. In dat opzicht is Odvahgaar zeer goed te vertrouwen. Hij houd van het maken van deals en zal ze ook altijd nakomen. Je moet zelf echter niet proberen hem te bedriegen of verraden want dan moet je niets meer van hem verwachten. Het enige wat je dan nog te wachten staat is een zeer pijnlijke dood.
Geduld is iets dat hij ook heeft meegekregen en dat zeer vaak in zijn voordeel kan spelen. Op de meest erge situaties kan hij zijn hoofd koel houden als het moet. Natuurlijk heeft dat geduld ook een limiet en je moet het niet gaan pushen. Uiteindelijk zal hij het echt beu zijn en kan hij uitvliegen. Hij geeft vrij weinig om de gevoelens van anderen en kan op moment grof uit de hoek komen. Zo gebruikt hij zeer vaak bijnamen die soms kwetsend kunnen overkomen.

Something els?

Op het moment is Odvahgaar de oudste Dovah die in leven is en dit maakt hem een geduchte tegenstander. De vlammen die uit zijn keel komen zijn na enkele seconde gloeiend heet, zo heet dat een rots meteen rood gloeiend begint te zien na in aanraking te zijn gekomen.
De stekels die dat Odvahgaar op zijn kop heeft zijn vlijm scherp. De stekels lopen helemaal door tot aan zijn staart waar ze in één grote hoorn overlopen. Hierdoor is de achterkant even gevaarlijk als de voorkant. Als je even niet op let kan hij met zijn staart aanvallen. De hoorn is scherp en dan voor serieuze verwondingen zorgen. De Dovah beschikt daarbij ook nog over veel kracht, een simpele pets van zijn staart kan dan al hard aankomen en pijn doen. Zelfs zonder dat er zichtbare schade is.

Accepted